कातरवेळी

कातरवेळी किनार्‍यावर
फिकट वाळू अन
स्तब्ध माड उभे
स्तब्ध गढूळ सागर
अन आभाळही भरलेले
पाखरे घरट्यात परतलेली
आणि थांबलेला वारा
अवघे अस्तित्व
जणू वाट पहाणारे
अधीर, अपेक्षेत कसल्या
अन अचानक
अवघे चैतन्य
सळसळून येते झावळ्यांतून
कुंद आभाळातून
मेघांना दूर सारीत येते
एक लवलवती वीज
वार्‍याला सापडतो त्याचा वेग
आणि थेंब येतात नाचत
वार्‍याचे बोट धरून
तापलेली वाळू थंडावते
मायेने स्वागत करते
त्या पहिल्या वहिल्या थेंबांचे

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

नर्मदे हर!!

नर्मदे हर! काही दिवसांपूर्वी एक "मिसळपावकर" आत्मशून्य नर्मदा परिक्रमेच्या उद्देशाने बाहेर पडला. पण काही कारणाने त्याची परिक्रमा पुरी नाही झाली. त्या निमित्ताने सध्या मध्य प्रदेशात रहाणार्‍या यशवंत कुलकर्णीने 'एका मिपाकराची नर्मदा परिक्रमा' ही सुंदर लेखमालिका 'मिसळपाव' संस्थळावर लिहिली होती. ती वाचताना या नर्मदा परिक्रमेबद्दल कुतुहल जागं झालं. की हे काय प्रकरण आहे? अशी कोणती प्रेरणा आहे, की जिच्यामुळे लोक हजारों मैलांचं अंतर पायी चालून जायला तयार होतात? तसं खूप वर्षांपूर्वी गोनीदांचं 'कुण्या एकाची भ्रमणगाथा' वाचलं होतं. पण मध्यंतरीच्या वर्षात ते कुठेतरी मागे राहून गेलं होतं. यशवंतच्या लेखावर प्रतिक्रिया लिहिणार्‍यांनी जगनाथ कुंटे यांच्या 'नर्मदे हर' पुस्तकाचा उल्लेख केला होता. आयुष्यात कधी नर्मदा परिक्रमेला जाऊ न जाऊ, निदान प्रत्यक्ष जाऊन आलेल्याचे अनुभव वाचावेत म्हणून पुस्तकाचा शोध सुरू झाला. रत्नागिरीला गेले होते तेव्हा एका दुकानात चौकशी करता पुस्तक सध्या नाही मागवून देऊ असं सांगितलं. आता पुस्तकांच्या दुकानात जाऊन रिकाम्या हाताने परत कसं य
अधिक वाचा

प्रवासातले काही अनुभवः फतेहपूर सीकरी, दिल्ली आणि म्हैसूर बंगलोर

फतेहपूर सीकरी मुलं लहान असताना त्यांना घेऊन जमेल तसे फिरत होतो. २००५ मधे दिवाळीच्या आधी सुटी घेऊन दिल्ली वारी करू म्हटले. दिल्लीला जायचे म्हटल्यावर ८० वर्षांचे सासरे बरोबर येतो म्हणाले. त्यांची दोघांचीही तिकिटे काढली. हॉटेल्स दिल्लीत जाऊन बघू म्हटले. दोन म्हातारे आणि दोन मुले बरोबर असल्याने फार काही बघून होणार नाही हे माहीत होतेच. त्याप्रमाणे दिल्ली, आग्रा, मथुरा, फतेहपूर सीकरी एवढाच प्लॅन ५ दिवसांसाठी ठरवला. जुनी दिल्ली, लाल किल्ला, म्युझियम वगैरे पाहिले. मथुरा वृंदावन, आग्रा किल्ला, ताजमहाल हे बघून झाले. हॉटेलवाल्याने गाडी ठरवून दिली होती तो ड्रायव्हर मुस्लिम होता. अतिशय अदबशीर ऊर्दू-हिंदी बोलणारा आणि व्यवस्थित माणूस. पान सिगारेट काही व्यसन दिसले नाही. ग्रँड ट्रंक रोडवर दरोडे वगैरे घातले जातात असे काहीबाही सांगत होता. फतेहपूर सीकरीला जाताना किल्ल्याजवळ पोचताच ५/६ टपोरी पोरांनी गाडीच्या मागून पुढून धावत गाडीला अक्षरशः घेरले. दोघेजण गाडीच्या बॉनेटवर चढले. शेवट ड्रायव्हरने गाडी थांबवली. पोरे एकूण 'अवतार' दिसत होती. ऊर्मट भाषेत आम्ही गाईड आहोत, किल्ला दाखवू म्हणाले. ड्रायव्ह
अधिक वाचा

रणबीर राज कपूर

इमेज
रणबीर राज कपूर # शतलेख , # राजकपूर (*माझा मराठीचा बोल या फेसबुक ग्रुपवर पूर्वप्रकाशित)  ----------------------------------- दूरदर्शन पाहणे हल्ली एकूण कमीच झाले आहे. पण रविवारी सकाळी 8 वाजता रंगोली निदान काम करता करता ऐकायची हा कित्येक वर्षांचा शिरस्ता. गेल्या रविवारी सकाळी रंगोली चालू केली. आणि सगळी कामं सोडून टीव्ही बघत बसले. कारण होतं समोरच्या पडद्यावर असलेली निळ्या डोळ्यांची एक जादू. त्याचं नाव रणबीर राज कपूर. हे राज कपूरच्या अभिनयाचं किंवा दिग्दर्शनाचं समीक्षण नव्हे. पण काहीसं विस्कळीत वर्णन म्हणता येईल. वास्तविक मी लहान असताना राज कपूरची सद्दी संपून ऋषीचा चढता काळ होता. खरे तर राजेश खन्नाही उतरणीला लागून अमिताभ नावाचा सूर्य तळपू लागला होता. पण तेव्हा सिनेमा पाहणे हीआतासारखी सोपी गोष्ट नव्हती. शोले रत्नागिरीत यायला प्रदर्शित हौन दोन वर्षे जावी लागली होती. त्यामुळे जुने सिनेमाही अधून मधून लागत असत. अशात कधीतरी अनाडी लागला. रत्नागिरीचे दिव्य लता टॉकिज. तिथे बाल्कनीचं तिकीट एक रुपयात मिळायचं. कोणाच्या तरी डोक्यात पंखा पडल्याची सुरस आणि चमत्कारिक कथा ऐकू यायची. तर
अधिक वाचा